Drodzy Absolwenci 2021,
dziś jest szczególny dzień w Waszym życiu – stoicie bowiem na progu, wychodzicie z okresu szkolnego
i wkraczacie w dorosłość. Jesteście na etapie przejściowym. Niestety, nie jest nam dane spotkać się w szkole w towarzystwie Waszych Wychowawców, Nauczycieli, młodszych Koleżanek i Kolegów. Jednak bez względu na okoliczności wszyscy pragniemy uhonorować Wasze osiągnięcia i wyrazić uznanie dla Waszych bezgranicznych możliwości. Myśląc o wydarzeniach minionych 4 lat, zobaczcie w jakim punkcie jesteście i w jakim byliście. Wszyscy z pewnością się zmieniliście – trochę urośliście, zmężnieliście i trochę zmądrzeliście … Głównym dowodem Waszego wzrostu nie jest jednak liczba centymetrów, liczba okrążeni na bieżni, ani nawet średnia Waszych ocen – choć są one oczywiście ważne. Liczy się to, jak wykorzystaliście ten czas, czym wypełniliście Wasze dni i czyje uczucia poruszyliście. To jest miarą sukcesu. Autor „Piotrusia Pana” w innej ze swoich książek napisał: „Może przyjmiemy w życiu nową zasadę … zawsze bądź ciut lepszy niż trzeba.”
Wspaniale powiedziane. Być lepszym niż trzeba. Bo nie wystarczy być dobrym. Człowiek powinien być lepszy niż wymagają tego okoliczności. Przecież my, istoty ludzkie, jesteśmy nie tylko zdolni do bycia dobrymi ludźmi, lecz również możemy wybrać bycie dobrymi ludźmi. Co to oznacza? Czym mierzyć dobroć? Nie używa się do tego miarki. Ale przecież nie o to chodzi, by zmierzyć. Skąd wiemy, że jesteśmy dobrzy? Na czym w ogóle polega bycie dobrym?
Christopher Nolan w swej książce „Pod okiem zegara” opisuje historię Josepha, chłopca, który musząc się zmagać z niezwykłymi wyzwaniami, doświadcza pomocy kolegi z klasy, drobnego gestu. Autor pisze: „Właśnie w takich chwilach rozpoznawał twarz Boga w ludzkiej formie. Przebłyskiwała w okazanej mu dobroci. Jarzyła się w sercach, ukazywała w troskliwości, wręcz przemawiała w spojrzeniach.”
Zwykła rzecz – przejaw dobroci. Zwykła rzecz. Miłe słowo zachęty, wypowiedziane w odpowiedniej chwili. Przyjacielski gest. Przelotny uśmiech. To wielka wartość zwykłej rzeczy, jaką jest dobroć. Tylko tyle chcemy Wam dzisiaj przekazać. Chcielibyśmy, żebyście jako absolwenci Zespołu Szkół Nr 1 im. Mikołaja Kopernika, mieli niezachwianą pewność, że w przyszłości, którą sobie zbudujecie, wszystko jest możliwe. Jeśli każdy z Was przyjmie zasadę, że zawsze i wszędzie będzie starał się postępować ciut lepiej niż trzeba, to nasz świat rzeczywiście stanie się lepszym miejscem. Jeżeli się postaracie, jeżeli będziecie ciut lepsi niż trzeba, to pewnie ktoś kiedyś rozpozna w każdym z Was twarz Boga lub, jeśli ktoś woli inaczej, duchowa emanację uniwersalnego dobra.
I tego z całego serca Wam życzymy i dedykujemy Wam na początku Waszej wędrówki fragmenty wiersza „Itaka”:
Jeżeli do Itaki wędrować zamierzasz,
życzyć sobie winieneś, by długa była wędrówka,
pełna przygód i doświadczeń. […]
Oby wiele było poranków letnich,
w których – z jakąż rozkoszą, z jakąż radością! –
będziesz podpływał do portów przedtem ci jeszcze nie znanych.
[…]
Nie wolno ci nigdy zapomnieć o Itace,
dotarcie do niej bowiem jest twoim przeznaczeniem.
Ale bynajmniej nie spiesz się w podróży.
Lepiej, by podróż trwała wiele lat,
abyś stary już był, gdy dotrzesz do swej wyspy,
bogaty we wszystko, co zdobyłeś po drodze, […]
Dyrekcja, Grono Pedagogiczne, Pracownicy oraz Społeczność Uczniowska
Zespołu Szkół Nr 1 im. Mikołaja Kopernika w Ostrowcu Świętokrzyskim