POŻEGNANIE  Ś.P. EUGENIUSZA SZYMCZYKA

Tak trudno wytłumaczyć,
że kogoś się już nie zobaczy,
że już koniec, że nie wróci,
że nikt tego nie odwróci. 
Pozostały nam wspomnienia,
smutek w sercu, łza na twarzy,
której nikt nie zauważy,
i modlitwa, co wciąż łączy,
miłość, która się nie kończy.

Jest nieuchronnością ludzkiego życia, iż w miarę jego upływu, powoli i niezauważalnie wchodzimy w strefę cienia, iż prędzej czy później nadchodzi kres naszego ziemskiego istnienia. 

4 lipca 2022 roku nadszedł kres ziemskiej wędrówki pana Eugeniusza Szymczyka, emerytowanego dyrektora, nauczyciela, pedagoga, wychowawcy wielu pokoleń młodzieży. 

Pan Eugeniusz Szymczyk urodził się 10 września 1940 roku w Ciszycy Dolnej. Ukończył Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Kielcach uzyskując tytuł magistra pedagogiki ze specjalnością nauczanie przedmiotów humanistycznych. Swoją pierwszą pracę rozpoczął w 1962 roku w Szkole Podstawowej Nr 2 w Ostrowcu Świętokrzyskim, w której pracował do roku 1969. Następnie od 1969 roku do 1977 był nauczycielem Szkoły Podstawowej Nr 9. 1 września 1977 roku rozpoczął pracę w Urzędzie Miasta w Wydziale Oświaty 
i Wychowania, gdzie do 15 sierpnia 1989 roku pełnił funkcję inspektora oświaty i wychowania. Od 16 sierpnia 1989 roku do 31 sierpnia 1996 roku pracował na stanowisku dyrektora Zespołu Szkół Ekonomicznych, obecnie Zespołu Szkół Nr 1 im. Mikołaja Kopernika w Ostrowcu Świętokrzyskim. W kolejnym roku jako emeryt prowadził jeszcze zajęcia w Policealnym Studium Ekonomicznym na wydziale zaocznym. 

Za swoją pracę był wielokrotnie nagradzany. Otrzymał między innymi Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Nagrodę Ministra Edukacji Narodowej, Nagrodę Kuratora Oświaty w Kielcach, a także Honorową Odznakę Polskiego Czerwonego Krzyża, Złotą Odznakę Związku Nauczycielstwa Polskiego, Honorową odznakę Ruchu Przyjaciół Harcerstwa. 

Ale największą nagrodą była i jest wdzięczność i szacunek Jego uczniów, wychowanków i współpracowników.

Pan dyrektor Eugeniusz Szymczyk  był wspaniałym pedagogiem i przyjacielem. Odznaczał się wysoką kulturą w codziennych kontaktach. Imponował opanowaniem i odwagą w sytuacjach trudnych i konfliktowych, zawsze znajdował właściwe rozwiązanie, by pocieszyć i wesprzeć. Każdy był dla niego ważny, każdego szanował i cenił. Był człowiekiem przez duże C, a dopiero na drugim miejscu dyrektorem.  

Wielu z nas, nauczycieli „Ekonomika”, pamięta, jak witał nas z  uśmiechem i pełnym zaufaniem, jak pokazywał szczytny cel zawodu nauczyciela. Otaczał ojcowską opieką. Dziękujemy Mu za to. 

Jako kolega i przyjaciel był niezawodny, jako nauczyciel i dyrektor dbał o wszystkie potrzeby uczniów, nie szczędziłeś im sił i czasu.  Jako ojciec rodziny o swoich najbliższych i najdroższych sercu mówił z ogromną miłością i czułością, szacunkiem i godnością. Często widzieliśmy Go z ukochaną córką, Małgosią, na spacerze, w szkole, gdy w wolnej chwili przeprowadzał ją ze sobą, a podczas wakacji w domu na Kuźni, gdzie spędzał z Małgosią wolny czas. Był wspaniałym mężem i ojcem. 

Swoim życiem pokazywał, co jest w życiu najważniejsze i jaki system wartości jest skarbem największym. Pokazał, jak być cichym i pokornym, jak dzielnie i pięknie można cierpieć. Pokazał, co jest miarą człowieczeństwa. Traktował swoją pracę jako najszczytniejsze powołanie. Był autorytetem dla uczniów i nauczycieli, potrafił wydobyć z innych to, co dobre. Troszczył się o swoją szkołę, organizował jej życie. Dziękujemy za każdy gest przychylności, koleżeństwa i życzliwości. Dziękujemy za obecność wśród nas, za dobro, troskę i przyjaźń. 

Uczestnictwem w uroczystościach pogrzebowych, które odbyły się 7 lipca,  zaświadczyliśmy wspólnotą naszych serc i myśli, że pamięć o Panu Dyrektorze nie zostanie zatarta. Mimo bólu i smutku pocieszała nas świadomość, że teraz zazna prawdziwego szczęścia, bo „umierać musi ten, kto ma żyć”. Pożegnaliśmy członka szkolnej rodziny, dyrektora, wychowawcę wielu pokoleń młodzieży, wspaniałego pedagoga, a przede wszystkim dobrego człowieka, który pozostawił w historii naszej szkoły pięknie zapisaną kartę. „Jest coś, co śmierci się opiera, to pamięć, ona nie umiera.” Pan dyrektor Eugeniusz Szymczyk pozostanie na zawsze w naszych sercach i pamięci.

A dziś mówimy „Do zobaczenia”. 

Dyrekcja, Nauczyciele, Pracownicy i Uczniowie Zespołu Szkół Nr 1 im. Mikołaja Kopernika w Ostrowcu Świętokrzyskim